நட்புக்குள்ளே காதல்

என் தோழியே
என்னை வெறுத்தாய்
சொல் கொண்டு தான்
என்னை உடைத்தாய்

மண் மீதிலே
விழுந்த இடியாய்
என் நெஞ்சிலே
ஆனாய் ரணமாய்

காதல் என்பது
கடவுள் போலவே
வரங்கள் வேண்டினேன்
என் தோழியே

நட்பில் காதலும்
இயற்கை தானடி
மௌன சிறையினை
உடைத்து கொள்ளடி

அசுரன் போலவே
வதங்கள் செய்கிறாய்
அமிலம் ஊற்றியே
எரித்து கொல்கிறாய்

உண்மை மொழிகிறேன்
உணர்ந்து கொள்ளடி
உன்னால் மட்டுமே
இங்கு வாழ்கிறேன்!...